20 Ocak

Anlamlı bir günün arifesinde Samsun 19 Mayıs Stadı hınca hınç doluydu... Acının seneyi devriyesinde tribünler günler öncesinden başlatılan çalışmayı sergileyecekti... Maraton tribünü bir anda kırmızı beyaz siyaha bürünüp, Selda'nın buğulu sesinden "Hasretinle yandı gönül" ü dinlerken yükseldi o muhteşem tablo...  Tüylerimiz diken diken olurken, kalbimiz hüzünle kaplandı...

Taraftarın binbir çabayla hazırladığı o müthiş kareografi de rahmetli Asım Özkan'nın  gözardı edilmesi doğrusunu isterseniz içimi acıttı... Kabul etmemi, hoşgörü göstermemi benden beklemeyin... Kulübün emektarı Asım'ı 20 Ocak 1989 anmasının dışında tutma düşüncesini de anlamış değilim...  Keşke futbol şehitlerimizi gösteren tablo da O'da olsaydı... Yinede böylesine muhteşem bir çalışmayı taktir etmemek haksızlık olur...

Çeyrek yüzyıl geçsede aradan o kazanın gönüllerden kazınmasının mümkün olamayacağını her 20 Ocak'ta görmek mümkün... Maçı naklen veren TRT vesilesiyle buna tüm dünya bir kez daha şahit oldu... O tarihte belkide hayatta bile olmayanlar, belki de küçük birer çocuk olanlar hazırlayıp ortaya koydu bu çalışmayı... Bir de bu yönüyle düşünün... Sevgiyi, hasreti, özlemi... Nuri Asan, Mete Adanır, Muzaffer Badaloğlu, Zoran Tomiç ve Asım Özkan... Mekanınız cennet olsun... Nurlar içerisinde yatınız...

Her ne kadar pek çok manevi değerlerimiz özellikle yozlaştırılarak silinmeye çalışılsa da, Samsun sizleri hiç unutmayacak ve asla da unutturmayacak...  Fotoğrafta ki gibi ne zaman Kıbrıs'a yolum düşse Lefkoşe mezarlığına gidip Mete'mizi ziyaret edeceğim...

Ligde kalma mücadelesi veren rakibi karşısında tam saha baskı kuran Samsunspor baskılı göründü, topa daha fazla sahip oldu, devrenin sonlarına kadar da golü kovaladı... Maçın kırılma anı Cafer Can'ın kırmızı kart gördüğü 44.dakika idi... On kişi kalıp, moral motivasyonu sekteye uğrayan konuk ekip karşısında bir duran top organizasyonundan gelen gol ile öne geçti Samsunspor...

Hakemin Cafer Can'a önce kırmızı, sonrasında da sarı kart göstermesine pek bir anlam vermek mümkün olmadı... Az biraz heyecan yapıp çarşafa dolanmış olacak ki attığı adamı karıştırdı... İkinci yarıda eksik rakibe karşı farkın artacağını düşündük, ancak yanıldık... Doğrusunu isterseniz bu kadar kötü bir futbol izleyeceğimizi tahmin edemedik... Gireniyle çıkanıyla teml tel dökülen bir takım...  Ayakta kalan bir defans, güven veren bir kaleci, o kadar... Ekigho kafasında Samsunspor'u silmiş atmış bir formatta, Umar desen ondan farksız... Adiloviç yalnızlar rıhtımında gezinip duruyor... Ve bu Samsunspor maç kazanıyor...

Sevinsek mi? Kaygı duysak mı ? Varın siz düşünün... İBB maçındaki oyundan zerre eser yoktu... Buna rağmen maç kazanılıyorsa susuyor ve noktayı koyuyorum...

20 Ocak 2014 Pazartesi

/Resul AKÇAY