20 Kasım 2013 Çarşamba

Yozlaşmak

Cuma günü saat 18.10 civarında raylı sistemin Samsun merkezdeki son durağı olan Shell den trene bindim. Gidiş yönüne göre en ön vagonda kapının yanındaki koltuğa oturdum. Tren hareket etti Cumhuriyet Meydanı durağından binen yaklaşık otuz otuzbeş yaşlarında bir bayan erkek çocuğu ile benim yan tarafıma oturdu. Erkek çocuk benim tarafımda oturuyordu. Aramızda bir koltuk vardı. Tiren kalktı opera durağına geldi. Bu duraktan elli yaşlarında bir bayan bindi. Önce binen bayanın yanına oturdu. Çocuk benim bitişik koltuğa geldi. Başka yaşlı bir bayan daha gelince ben de kalktım yerimi o bayana verdim. Benim karşı tarafımda oturanlardan iki üç kişi de kalkıp binen yaşlı erkek ve bayanlara yerlerini verdiler. Çocuk aynı yerde oturuyordu. Kendi kendime bu çocuklara aileleri bu konularda eğitim vermiyor mu? Diye söylenirken geldik Fener durağına. Fener durağında hamile bir bayan biner. Opera durağında binen bayan çocuğa oğlum kalk da şu hamile bayan otursun der. Çocuk kalkar hamile bayan oturur. Buraya kadar her şey normal.

Kalkan çocuğun annesi çocuğa kalk diyen bayana sen nasıl bu çocuğu kaldırırsın diye çıkışmaz mı? Çocuğu kaldıran bayan ‘ne olmuş, bayan hamile bu çocuk ayakta da gidebilir’ diye karşılık verilir. Çocuğun annesi ‘sen kaldıramazsın, çocuk istemedikçe olmaz, benim çocuğum oturarak gidecek’ diye bayana söylenmeye devam eder. Bayan ‘ne olmuş ne var bunda bayan hamile’ dese de nafile. Çocuğun annesi ‘sana ne ben bacak bacak üstüne atarak gideceğim. Beni ve çocuğumu rahatsız edemezsin’ diye azarlamaya devam eder durur...

Bu sadece bu bayanın yaptığı değil ya! Trende bunun gibi nice olaylar yaşanıyor. Özellikle bu ihlaller gençler tarafından daha çok işlenmekte. Sürekli trenle gidip geldiğim için bu olaylara çokça şahit olmaktayım. Bir gün yazarım diye düşünürken en son yaşadığım bu olay beni hayal kırıklığına uğrattı desem abartmış olmam. Bunu yapan bir anne! Hem de oğlunun gözü önünde. Ne diyebilirim. Buna söyleyecek laf bulamıyorum.  

Bu sefer ben fikrimden vazgeçtim. Hani kendi kendime söyleniyordum ya! Bu çocukları aileleri eğitmez mi diye. Çocukların değil anne veya babalarının eğitime ihtiyaçları olsa gerek. Bir toplum bu kadar yozlaşmış olamaz! Hâlbuki trende uyarıcı yazılar bile var. Yaşlılara, gazilere, hamile bayanlara, hastalara öncelikli olarak yer verilir diye. Var da! Böyle yozlaşmışların anlayacak veya okuyabilecek beyinleri var mı? Böyle annelerin yetiştirdiği çocukları düşünemiyorum. Bizim toplumun yapısına uymuyor bu hareketler. Hani deriz ya? İnsanlık öldü mü diye. Aynen öyle. Biz yine de Allah ıslah eylesin diyelim…

/Nedim AYDIN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder