Amerika'da Çeyrek Yüzyıl(Amerikanin Sesi)
Samsunlu Metin Türk İmren 1980 yılından beri Amerika'da yaşıyor. Türkiye'yi o zamanlar etkisi altına alan siyasi istikrarsızlık Metin'i de doğrudan etkilemeye başlayınca "Ver elini Amerika!" demiş. Geliş o geliş..
Röportajı Sesli Olarak Dinlemek İçin Tıklayınız
/Metin Türk İMREN
Amerika’dan Yazıyor
Sevgili Arkadaşlar,
Eskiler bilir, Mecidiye'nin Mecidiye olduğu devirde, 1950'lİ, 60'lı, 70'lİ yıllarda o caddede birçok "karakter tip' vardı. Anlattıklarını dinler, sevgi dolu selamlarını alır, hürmet gösterirdik.
Akar kırtasiyede Şevket Akar, Cebbar abi, yanında elektrik malzemesi satan Ahmet amca, karşıda tuhafiyeci İbrahim amca (umarım ismini yanlış hatırlamıyorum), Samsun Pazarı Necdet’in babası, Kamer Eczanesi, biraz daha aşağıda Faruk Araboğlu abimiz, karşısında Kökçüoğlu kütüphanesi Hasan kitaplı, Bursa Pazarının Mithat amcası! Hepsi rahmetli oldu, ruhları şad olsun. Bugünde o ufacık dükkânında çalışıp evlatlarını yetiştirmek için hiçbirşeyini esirgemeyen sevgili Celal hocayı kaybettık. Allah geride kalanlarına sabır ona da rahmet ihsan etsin!
Bir şeyi daha anlatmadan geçemeyeceğim. Tuhafiyeci İbrahim amca bambaşka bir insandı. Dükkânı sanki 1880'den kalma idi ama esprisi, sohbeti ve muzipliği dillere destandı. 1930'larda belki 40'larda bir gün caddeye herkesten önce gelmiş, karşı taraftaki dükkânların basından başlayıp, bütün dükkânların kepenk kilitlerine bir İp, bir kurşun damga, ipi uzatmış yandaki dükkâna, onun kilidine bir kursun, taka taka taa herhalde Samsun Pazarına kadar hepsini mühürlemiş! Esnaf gelmeye başlamış, bu dükkânda vitrinin arkasından herkesi gözlüyor, mühürü gören şaşırıyormuş, ama cesaret edip te mühürü kırıp dükkânını açamıyormuş! En azından bir sıradaki 10 dükkân ne yapacaklarını şaşırmışlar! Belediyeye haber göndermişler, gelen giden yok! Rahmetli bakmış ki İs buyuyor, korkudan dükkânını kapattığı gibi kaçıp gıtmıs, yanılmıyorsam iki üç günde dükkânını açmamış!
Bu günlerde nerde böyle bir espri anlayışı, nerede bu insanlar! Şaşırıp ta böyle bir şey yapsan, ya dükkânını yakarlar, ya adamı vururlar!
Kısacası, Samsun Şehir idi. Şimdi köy oldu ama kimse farkında değil herhalde! Hemde o canım köylerdeki samimiyet, iyi niyet dolu insanlardan yoksun bir köy oldu!
Allah hesabını 60 binlik şehre 360 bin kişiyi yerleştiren yetkililerden sorsun!
Sevgi ve Selamlarımla.
Not: Acı haberi üzüntü ile aldım ama tesellim Celal Hocayı tanımış olmam ve onun aramızdan zamanlı ayrılışı. (Allah nur içinde yatırsın.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder