Bir zamanlar Süper Ligde kıysıya bir mücadele
içersinde yıllarını geçiren iki takımın kaderleri bu kez PTT 1.Liginde
kesişti... Ne ilginçtir ki, her iki ekibin sıkıntıları ligler değişsede
değişkenlik göstermiyor... Hüzün ve hüsran kolkola geziyor, camiaların
içerisinde... Futbol sergileme adına her imkan vardı Ankara'da... Hava, saha,
taraftar...
Oyunculara düşen konumlarını üst sıralara taşıma
şansını kullanabilme adına çaba sarfetmeleriydi...
Ama futbol bir türlü vasatın üzerine
çıkmadı-çıkamadı... Orta alanda kördüğüme dönüşmüş oyunu ev sahibi ekip Timuçin
ve Teoman ile geliştirdiği ataklarla çözmeye çalıştı ve devre biterken bulduğu
gol ile soyunma odasına avantajlı gitmesini bildi... Buna karşılık
Samsunspor'un kaleyi bulan bir tek şutunun dahi olmayışı düşündürücüydü...
Hakan ile yakalanan şansta bu futbolcunun ağır
kalıp kaleye şu çekmeyi düşünmeyip, penaltı beklentisi içerisine girmesi
yanlıştan öte bir şey değildi... İkinci yarıda uzun süre tempoyu artıramayan
Samsunspor kalesinde tehlikeleri kazasız savuşturduktan sonra Roberts'in şahsi
gayretiyle beraberlik golüne ulaştı... Tatsız, tutsuz geçen maça bu gol sonrası
akılalmaz bir biçimde tempo geldi... Her iki takım skoru değiştirme adına adeta
hırs yapıp, pozisyon üstüne pozisyon gerçekleştirdiyseler de başarılı olamayıp
puanları paylaşmak zorunda kaldılar... 13 maçta 10 beraberlik istatistiği
görülür bir şey değil...
Yeni hoca Besim Durmuş'un, Erhan Altın'ın izinden
gittiğini gördük... Gelen gideni aratmadı, beraberlik serisi bir rakam daha
arttı... Değişim fark yaratır diye düşünenler, hayal kırıklığına uğradılar... İşin
daha kötüsü, Samsunspor'un bilindik futbol mantaletisinin geriye düşmesi... Futbolcuları
bu kadar iştahsız, yorgun, isteksiz görmedik... Ankaragücü galibiyeti kaçıran
taraf oldu desek yeridir... Maça bile çıkıp çıkmayacağı belli olmayan bir
takımı yenemiyorsan sahi 'kimi yeneceksin?'
25 Kasım 2012 Pazar
/Resul AKÇAY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder