Ligin en az kazanıp, en çok beraberlik
alan, en çok gol yiyip, en az puan toplayan takımı Manisaspor karşısında Samsunspor
ligin en az gol atan takımı, deplasmandan puan getiremeyen unvanlarıyla
duruyordu…
Maç öncesi hangisi apoletlerindeki
yıldızlardan birini yere atar merakı içerisindeydik… Maç sonu iki takımında bu
durumdan memnun olduklarını, sürdürmek istediklerini gördük… Orta da ne
heyecan, ne mücadele, ne de futbol vardı…
Koca 93 dakika nasıl geçti anlayan varsa
beri gelsin… Benim gibi esneyen, uykusu gelen çoktur diye düşünüyorum… Şimdi,
bu maçtan bir puan alındı diye mutlu olalım mı?
Puan, puandır mantığıyla bakarsak, hele de
deplasmanda alınmışken, en azından mutsuz olmamak gerekir… Tarzanlığı yerlerde
sürünen bir takıma karşı, Samsunspor iki hafta önceki Urfa maçındaki
varlığından çok uzaktı…
Osman hoca’nın oyun hamlelerini yapmamasını
yadırgamamak elde değil… Tek oyuncu değişikliğini 91.dakika da yapan bir
hocanın vardır elbet bir bildiği… Ben bilemedim… Bu futbola puan bile verilmez,
ama kurallar böyle…
İki takım futbolcuları bu maçı oturup
izlesin, şapkalarını önlerine koyup düşünsün, “biz ne oynuyoruz, ne yapıyoruz
?” sorularına yanıt arasınlar… Maçın en komik adamı idi hakem… Manisalı
oyuncular her defasında ceza sahası içerisine girer girmez kendilerini yere
attı… Pozisyonları iyi süzüp aldanıp penaltı vermedi vermesine de iyi de
kardeşim adamlar seni aldatmaya yönelik hareketler yapıyor, neden sarı kat
göstermiyorsun?
Hakem eskisi baban bu konuyu sana öğretmedi
mi? Zola’yı atarken çok rahattın, ama Gökcan’ı atmaya yüreğin yetmedi… Hele
yanlar tam seyirlikti…
Murat’ın iki kontra çıkışını alakasız bir
şekilde bayraklar kaldırarak ofsayt diye kestiler… Sonuç olarak kaybetmedi,
kazanamadı Samsunspor… Siftahı benden bereketi senden misali, deplasmandan bir
puan çıkarıverdi kırmızı beyazlı ekip… Aza kanaat getirip mutlu olalım bari…
/Resul
AKÇAY
21.11.2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder