Hasta yakınları, “Doktor bey, hastamız
gözlerini açtı, bir şeyler de yiyor, içiyor, iyileşti mi ?” diye sorarlar masum
masum… Oysa ki ölümden önceki son güzelliktir ortaya çıkan… Samsunsporlu bazı
futbolcuların durumu da bu… İçlerinden kimileri girdikleri yoğun bakımdaki koma
halini sürdürüyor, iyilik belirtilerinde “tık” yok!
Kimileri ise, bir daha bu formanın içine
giremeyeceklerinden son güzelliklerini sergiliyorlar… Eğerim ki, devre arası bu
takıma beklenen, arzu edilen takviyeler yapılsın, inanın göreceğiniz şey
yukarıda yazdıklarımdır…
Eskişehir maçı geride kalan haftaların en
iyi mücadelesinin yapıldığı hatta hatta pek çok net gol pozisyonlarına
girildiği bir maç oldu… O kadar özlemişiz ki bunu, bazı şeyleri görmek işimize
bile gelmiyor…
İlk otuz dakika rakibi sahasına hapsetmiş
bir takım topu kaleciyle buluşturduğu şut çekimini 53. Dakikada gerçekleştirmiş…
Yenen iki gol öncesi fütursuzca kaptırılan top kayıplarını, savunmadaki kademe
hatalarını göz ardı etmişiz… İlk golü anlatayım, zaten hatırlarsınız…
Golcümüz Alperen’in(!) pasıyla sol taraftan
son çizgiye inen Eskişehirspor kaptanının ortasında ön direkte topla buluşan
siyahi oyuncunun tıklamasını üç savunma oyuncusu seyretti…
İkinci gol yine aynı oyuncunun ortaladığı
topu arkasından geleni hissedemeyen Burhan’ın geç müdahalesi sonucu yendi… Böyle
golleri halı sahada bile yemek mümkün değil, ama bu kadro yapısı yer, yiyor da…
Bu nedenle buralarda sürünmelerdeyiz…
Olsun yine de heyecan veren bir futbol
oynayıp, dört kişiyle kalecisiz kaleye topu iteleme becerisini gösterdik ya,
canları sağ olsun… Şahsen az da olsa ne mutlu, ne de umutlu değilim… Askerlik
yaparken tezkerenin gelmesi dahil, hayatta hiçbir şeyi bu kadar hevesle ve de
içtenlikle beklemedim… Gel devre arası gel… Bitsin bu ızdırap…
/Resul
AKÇAY
12.12.2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder