12 Şubat 2014 Çarşamba

Samsunlu Halk Ozanları -V

Ozan Obalı ( Mustafa BİLİR)
1958 yılında Artvin’in Şavşat ilçesinin Oba Köyü’nde doğmuştur. Önceleri “Mustafa” mahlasını kullanırken, bu makalenin yazarı tarafından kendisine “Ozan Obalı” mahlası verilmiştir.

Babasının öğretmen olması nedeniyle, ailece 1959 yılında Samsun’a gelmiş ve buraya yerleşmişlerdir. İlköğrenimini Dereköy İlkokulu’nda, lise öğrenimini ise 19 Mayıs Lisesi’nde tamamlamıştır. 1979’da TODAİE (Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü) Sevk ve İdare Yüksek Okulu lisans bölümünü bitirdi. Samsun’da özel kuruluşlarda yöneticilik ve muhasebe müdürlüğü yaptı. Halen Samsun Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Eğitim Daire Başkanlığı’nda çalışmaktadır. Aynı zamanda Büyükşehir Belediyesi Türk Halk Müziği Korosu üyesidir.

Halk şiirine karşı ilgisi, sekiz-on yaşları civarında okuduğu halk hikâyeleri ve halk şiirleri ile başladı. Doğduğu köyde halk oyunları ve türkü geleneğinin yaygın olması, yayla şenliklerinde yapılan etkinliklerde çeşitli âşıkların sanatlarını icra etmeleri şiire yönelmesinde etkili olmuştur. Şiir yazmaya ilk olarak lise yıllarında başlamıştır. 1971’de ilk olarak Âşık Efkârî’yi dinledi ve kendisinden oldukça etkilendi.

Türkülerle büyüyen âşık, geleneği bu alanla ilgili kitaplardan öğrendi. Ayrıca şölenlerde âşıkları dinledi, kendileriyle görüştü ve onlardan gelenek konusunda istifade etti. Âşık Sefil Selimî’nin şiirlerinden, şiirlerindeki muhtevalardan, onlardaki anlam derinliği ve estetikten oldukça etkilendi. İrticalen şiir söylemeye başlaması ise çok yakın zamanlara rastlar. Bağlama çalmaya ilk olarak 1972 yılında başladı ve bunu da kendi kendine öğrendi.

  O’na göre, günümüzde âşıkların ekonomik bakımdan desteklenmesi geleneğin yaşaması için son derece önemlidir. Kendisi geleneğin yaşaması için türkülerin yaşatılmasına çalışmış, ayrıca kendi yazdığı şiirleri besteleyerek türkü haline getirmiştir. Tarsus, Bursa ve Kars’ta yapılan uluslararası âşıklar şölenine katıldı ve 2008 yılında yerel türkü dalında üçüncü olarak Âşık Efkârî ödülünü aldı.

Şiirlerinde Türkçenin önemi, vatan sevgisi, sosyal eleştiriler, tasavvuf ve milli değerlerimiz gibi konuları işlemiştir. 2002 yılına kadar yazıp söylediği bütün şiirlerini aynı yıl yayımladığı “Gidelim Artık” adlı şiir kitabında toplamıştır.   

Şiiri:

TÜRKÇEMİ ÖZLEDİM

Asya bozkırından dörtnala gelip
Ruhuma can veren yeli özledim
Özgürlük denince dağları delip
Türküler söyleyen, dili özledim.

Kim sırt çevirirse bil ki dününe
Sonu uçurumdur, baksın yönüne
Türk’e has ne varsa katıp önüne
Coşup getirecek, seli özledim.

“Şafak vakti doğup, akşam ölmeyen…”
Millet kan ağlarken kendi gülmeyen
Esirlik, kölelik nedir bilmeyen
Bükülmez bileği, beli özledim.

Türk dili davamın düştüm peşine
Ata’nın sözünü herkes düşüne!
Bu boyunduruğun bende işi ne!
Uykumu bölecek, zili özledim.

Hey Koca Yunus’um, Dedem Korkut hey!
Selam sana Karamanlı Mehmet Bey!
İstemem, istemem başka hiçbir şey
Türkçe konuşulan ili özledim.

İyi seç Obalı, kim dost, kim hasım
Dilim paramparça diner mi yasım
Sen ey güzel Türkçe’m, kutsal mirasım
Seni avuçlayan, eli özledim.

/Bekir ŞİŞMAN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder