Âşık Yavuz (
Ramazan Yavuzarslan)
“Yavuz” mahlasını kendisine Erzurumlu Âşık Yaşar
Bayramî vermiştir.1955 yılında Samsun’un Erikli Köyü’nde doğmuştur.
İlköğrenimini Kabadüz İlkokulu’nda tamamlamış; daha sonra Akpınar İlköğretmen
Okulu’nu kazanmıştır. İkinci sınıfta, yatılı kadro olmadığı için Malatya
Akçadağ İlköğretmen Okulu’na gönderilmiş ve 1976 yılında burayı bitirmiştir.
Öğretmenlik mesleğini Mardin, Giresun, Gümüşhane ve Samsun’da sürdürdükten
sonra 2002 yılında emekli olmuştur. Rasathane Mahallesi’nde oturmaktadır;
ayrıca kendi köyünde de çiftçilikle uğraşmaktadır. 1978 yılında evlenmiş olan
âşığımızın iki oğlu ve iki kızı vardır.
Saz çalmaya on dört yaşında başlayan âşık, mandolin
ve keman da çalmaktadır. Şiire merakı otuz dört yaşlarında başlamıştır. İlk
denemeleri ise kendi köyü olan Erikli’de öğretmenlik yaptığı yıllara rastlar.
Bu köyde yalnız başına kalırken bir gece rüya görür ve bundan oldukça
etkilenir. Rüyasında uçarak bir meclise girer. Bu mecliste kendisine bardakla
bade içirirler. Ayrıca yirmi yıldır görmediği sevdiği kızı görür ve uyanır.
Uyuyunca yine aynı rüyayı görür. Bu rüyadan sonra ruhsal bunalım geçirip kısa
süreli tedavi görür. Bu rüyayla küllenmiş bir sevda, hayalî olarak yeniden
başlar. Altı ay sonra ise düzenli olarak şiir yazmaya başlar.
Sivaslı Âşık Selimî, Âşık Erdemli, Âşık Sancak,
Âşık Kemalî Bülbül ve Kayserili Âşık Meydanî gibi âşıklardan ve kendi yöresinde
yaşayan diğer âşıklardan oldukça etkilenmiştir.
İrticalen şiirler söylemekte olup âşıklık
geleneğinde muamma ve lebdeğmezin dışında tüm tür ve biçimlerde sazla sözü
birleştirip geleneği yaşatmaya devam etmektedir. Atışmalara ilk Yaşar Bayramî
ile başlamış, Sefil Selimî ve Meydanî ile denemeler yapmıştır. Yaşar Bayramî
kendisini desteklemiştir. Âşık Obalı ile yaptığı atışmaları kaydedilmiştir.
İnsani ve milli değerlerin yüceltilmesi; eşitlik,
Mutlak Varlık şiirlerinde görülen başlıca temalardır. Koşma ve destanlar
yazmakla birlikte daha çok İslam Tasavvufu ile ilgilenmekte ve bu yönde şiirler
yazmaktadır.
Bütün şiirlerini 2008 yılında yayımladığı “Yine mi
Ayrılık Var?” adlı şiir kitabında bir araya getirmiştir.
Şiiri:
EYVAH BANA
Hakk’a karşı her sözümde
Duramazsam eyvah bana.
Dostluğunu can özümde
Kuramazsam eyvah bana.
İblis derler ecdadını.
Herkes bilir muradını.
Huysuz nefsin inadını
Kıramazsam eyvah bana.
Gizli kalmış aşkın hası
Dünya olmuş şer dünyası
Bir canda bir dert yarası
Saramazsam eyvah bana.
Yarışırken zaman ile
Geçti ömrüm aman ile
Son nefesi iman ile
Veremezsem eyvah bana.
Garip Yavuz gör hüzünü
Tutmadıysan her sözünü
Varıp yarın yâr yüzünü
Göremezsem eyvah bana.
/Bekir ŞİŞMAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder