Engeliysen bu kentte yaşamak çok zordur.. Hatta
sokağa bile çıkmadan yaşamını sürdürmek zorundasın. Kaldırımdan yürüyemezsin,
araçlar park etmiştir. Yürüme
engellisin, kaldırıma çıkamadığın gibi, yolun da orta şeridine kadar inmek
zorundasın. Bir nevi motorsuz araç gibi yol alabilirsin. Bir araba çarpmazsa
şanslı sayılırsın..
Engellilerin girebildiği ama çıkamadığı Büyükşehir
Belediyesi'nin yaptırdığı komik geçişe sahip olarak zaten bir unvanımız olan
bir kenttir Samsun.. Elinde beyaz bastonla yol almak, ayağının altında oynayan
kaldırımlarda yürümek cambazlık ister. Kafanı gözünü yarmadan evine
gidebilirsen, günü kurtardın demektir.. Öyle garip ışıklandırma sistemleri
vardır ki, yeşil yandığını sahip geçmek isterken, sola dönüş araçlara serbest
olduğu için adım attığında, kornayı yer 'Kör müsün be kardeşim' diye bağıranlar
karşısında şaşar kalırsın.. 'Evet körüm
görmüyor musun' denildiğinde de ise araç altında kalmadığını ve yanıt
verebildiğini görüp hatta sevinirsin..
Engelliler için yapılan alt geçit asansörünü daha
çok sağlıklılar kullanır bu kentte. Otopark
sorunu olduğu için her nokta da bir otomobil geçişinize engel olabilir.
Paçanız, eteğiniz takılmadan sıyrılabilirseniz, tebrikler yine şanslı
gününüzdesiniz.. 'Engelli olmak yaşamımıza engel değil' deyip futbol oynayan,
basketbol sporuyla ilgilenen engelliler, deplasman maçlarına gidebilmek için,
yakıt parası arar bu kentte. Bazen İl Özel İdaresi, bazen bir iş adamı üstlenir
masrafları.. Ama hep bir finans aramak zorundadır, engelli dostlarımız..
Asfaltlarımız özellikle ara sokaklarda yamalı ve
yarıklarla dolu olduğundan, çok dikkat eder engelliler. Çünkü Allah korusun,
yere kapaklanmaları tuzak gibi yollarımızda an meselesidir. İl Özel İdaresi'nin
engelsiz şehir projesine ayırdığı 1000 liralık bütçe bile çok şey anlatmıyor
mu?..
Engellilerin spor kulüpleri olsun, dernek
balkanları olsun yıllardır hemen hepsini tanırım.. Kendi engellerinden çok
karşılarına çıkan engellerle geçmiştir yaşam mücadeleleri.. Ayrıcalık istedikleri yok. Eşit şartlar ize
yeter deseler de, engelli dostların sorunlarına verilen değer, ‘Engelliler
Yasası’nın’ anlatılacağı dünkü konferansa yapılan katılım kadar önemli.. Tek
yerel yönetici yok.. Engelli dostlar, sorunlarıyla baş başa..
Konuşmacı
Psikolojik Danışman Hasan Tahsin Yazıcı, aslında tüm bu anlattıklarımı
bir cümlede toparlıyor. “Hem neyi nasıl yapacaklarını bilmiyorlar hem de
konferansa katılmıyorlar. İşte engelli vatandaşlara verdikleri değer!" Fazla
söze de gerek yok...
/A. Yener
CABBAR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder