Körden Değil Nankörden,Yüzsüzden Değil İki
Yüzlüden,Tipibozuktan Değil, Sütü Bozuktan Korkmalı İnsan !.. Bu yazıyı daha
önce de okudunuz… 2011 yılında başka bir gazetedeki köşemde yazmıştım… Dün eski
yazılarımı gözden geçirirken fark ettim ki, 3 yıldan bu yana hiçbir şey
değişmemiş… Yani yazı güncelliğini koruyor… Buyurun o zaman okumayanlar ilk
kez, okuyanlar bir kez daha okusun… Yaşam zemini öyle kayganlaştı ki, ne
yapacağımızı, nasıl yapacağımızı şaşırmış durumdayız..
Kime güveneceğiz, kime güvenmeyeceğiz belli değil… Kim
doğru söylüyor, kim samimi söylediklerinde, kim değil, ayırt etmek zor… Kim
olduğu yere hak ederek geldi, kim kendini iyi pazarladı, kim kimin sırtına
bastı anlaşılır gibi değil.. İlişkiler vıcık vıcık.. İnsani değerler yok olmuş…
Siyaseten yapılan işler, verilen liyakatler,
erdemlerin önüne geçmiş… Genel bir “Benden sonrası Tufan” mantığı hakim…. Ben
tüm bunları düşünürken gördüm ki ünlü şair Mehmet Akif yıllar önce şöyle
özetlemiş durumu; Aldanma insanların (!) samimiyetine, Menfaatleri uğruna
gelirler vecde, Cenneti vaat etmeseydi eğer, Allah'a bile etmezlerdi secde !..
Böylesine bir yaşamın içerisinde biz bireyler
varlığımızı devam ettirmeye çalışırken temel hedef olarak kendimize “mutlu”
olmayı seçeriz. Oysa; Her insan mutlu olamaz... Çünkü gereğinden fazla özler
dünü, hak ettiğinden fazla düşünür yarını. Ve hiç hak etmediği kadar
bilinçsizce yaşar bugünü. Her insan mutlu olamaz... Çünkü gereğinden fazla
özler hayatından çıkanları, hak ettiğinden daha büyük umutlarla bekler hayatına
girenleri. Ve asla göremez yanı başındakileri…
Peki;
Kaç hayat yaşayınca yorulur insan ?
Kaç seneden sonra yaşlı,
Kaç hezimetten sonra bezgin,
Kaç sevdadan sonra kalpsiz,
Kaç kelimeden sonra lal olur kişi..?
Kaç sorudan sonra kulağına bir ses fısıldar?
"KAÇ !.." , "KAÇ !.." ,
"KAÇ !.."
Ama unutulmamalıdır ki;Bir gün alkışlar biter...
Ödüller solar...Başarılar unutulur... Unvanlar ve sertifikalar sahipleriyle
birlikte gömülür... Çok sevdiğiniz ve çok özlediğiniz insanlar en fazla
saygınlığa, en çok paraya ya da en çok ödüle sahip olan kişiler değildir... Size
önem veren, size özen gösteren, gönlünde size yer açan kişilerdir... Uzun sözün
kısası; Son düğmesi de koptu insanlığın... Vefa ,can çekişiyor arka
sokaklarda... Umut, mendil sallıyor giden trenlerin ardından... Birisi, adres
arıyor mezarlıklarda... Dostluklar, çöp tenekelerinde sahipsiz.. ...Ve anahtar
teslimi aşklar, satılık köşe başlarında... Hem de üç kuruş mutluluklara..
/Şenol
KOCATEPE
28 Mayıs 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder