İstanbul oluyor musiki çoğu zaman. Çamlıca’dan
kanun taksimi, Üsküdar’dan duyuluyor udun sesi. Adalar geliyor aşka. İstanbul’u
hatırlatır tanbur, İstanbul olur musiki çoğu zaman. Ud, kanun, tanbur İstanbul
dedim ya eskiden biraz da Samsun’du.
Bir zamanlar Samsun da öyleydi. Şimdi 2-3 koroyla
direnmeye çalışıyor musiki. Ayrıca Samsun’un da sazı vardır çoğu kimse bilmez.
Hikmet abi (Gürcan) olmasa yazmasaydı kitabına haberimiz dahi olmayacaktı. Evet
Türk sazıdır birçok yerde de çalınır ancak bir şehirle kimlik uyumunu burada,
Samsun’da kazanır. “Iklığ” diyorlar ona,
sazların anası…
Kastamonu’nun da var kendince kemanesi mesela.
Kimseye anlatamıyorum Kemençe Trabzon’dur kardeşim, Ney mesela Konya. Klarnet
Tekirdağ’dır, Keman biraz Ankara, viyolonsel biraz İzmir’dir. Piyanonun bahsini
dahi açmıyorum, Floransa şaha kalmasın yeter. Bağlama Sivas’tır, diyorum
anlatamıyorum. Divan bağlama Ardahan’dır
ve de Kars diyorum aşıkların elinde. Emsalsiz oluyor uzun ve ince saplı
birçok ille de.
Erzurum’da zurna, Erzincan’da mey, Iğdır’da tar, Artvin’de
tulum var. Rize tulumdur ama biraz da kemençe. Malatya mesela kaval, Göztepe
mandolin. Karşıyaka buzukidir. Def, der Şanlıurfa Davul en çok Antalya. Daha
var diyorum. Ulusları çağırır üç telli ve üçgen gövdeli geleneksel Rus çalgısı
Balalayka…
Ata sazımızdır kopuz. Kemençede Ortaasya. Keman da
İtalyan’dır. İran'la özdeşleşir santur. Gitar İspanyol, Flütse Almandır. Daha
nice sazlar var. Nice sözler arkada musiki yoksa daha neye yarar söz neye yarar.
Saz neye yarar… Güzel günlere uyanın. Sağlıcakla kalın efendim
/Uğur DEDE
23 Nisan 2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder