Rakibin beki, Emre sağ kanattan tek kişilik ordu
gibi kaleye yükleniyor, yön değiştirip savunmanın göbeğine dalıyor, düzeltip
topu plase vuruşla filelerle buluşturuyor… Bunu peşine takılan Oğuzhan’a toz
yutturarak ağır çekimde yapıyor… Takımın iki stoperi Fatih ve N’Diaye ayaklarına beton dökülmüşçesine
hareketsiz ve de karşılamada çaresiz… Hani
bir demir çubuğa bağlanan futbolcu maketlerinden oluşan langırt oyunu vardır,
hareket edemezler bunlarda öyle…
31’nci dakikada, pisi pisine yenen bu gol, oyunda
hakimiyeti ele geçirip gol bulması an meselesi olan takımın gardını düşürmeye
yetiyor… Durarak oynayanların sayısı fazla olunca tempoyu artırmak da mümkün
olamayabiliyor… İkinci yarı belki arada bir gördüğümüz geri dönüşlerden birini
daha yaşarız diye umut ederken şut mudur, orta mıdır bilinmez serseri bir topla
fark ikiye çıkınca anca o vakit kendine
geldi Engin hoca…
Atı alan Üsküdar’da kahve içerken oyuna müdahale
etme gereği duydu… Sahada gezinenler kenara alınıp, maç başından bu yana ön
bölgede yalnız kalan Kone’nin yanına Ofoedu, Ekigho ve son olarak ta İvanov
gönderilince takım kendini buldu… Kone’yle fark bire indi, beraberlik golü için
bunaltıcı baskı kuruldu, ama son vuruş
Başarmanın yolu istikrardan geçer… Samsunspor
istikrarı hiçbir zaman yakalayamadı… Çakar lamba gibi bir yandı, bir söndü
durdu… Adana takımı istikrarı eline geçirmiş, tam yol gidiyor… Bulunduğu nokta
ortada… Öyle ahım şahım bir futbol oynadıkları da yok, ya da dün öyleydiler…
Açık ara götürdükleri liderliğin verdiği rehavet
buna sebeptir bilinmez… Ama öyle yenilmeyecek, puan alınmayacak takım
görüntüsünde değiller… Samsunspor takımı belki de sezonun en kolay yenilgisini
aldı… Son çeyrekte oynadığı futbol ile yenildiği, hem de lig lideri bir takıma
seyircisini yuhalatmayı becermişse galiptir bu yolda mağlup…
/Resul AKÇAY
08.04.2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder