3 Ekim 2014 Cuma

Samsun’da Güzel Şeyler De Oluyor(5 Ve Son)

Dört gündür aynı konunun değişik yönlerini yazıyorum; bu yazı bu konudaki son yazım olacak. Dün “Evet; bu kentte hem ciddi araştırmacılar var hem de genç kabiliyetler. Bestekarlar, ressamlar, grafikerler, müzisyenler, folklorcular/dansçılar, tiyatrocular ve başkaları. Onları bu sütunlara yansıtmak zor ve belki de benim genel kültürümü ve anlatma kabiliyetimi aşan hususlar. Fakat araştırmacılar ve yazarlar, benim ilgi alanım ve bu yazımın konusu da onlar” demiş ve bir usta, bir genç ve bir unutulmuş kıdemliden bahsetmiştim.

Samsun’da yaşayan veya bu kentte doğduğu halde bu kente yaşama şansı bulamayan ama Samsun’u da Samsunlu olduğunu da unutmayan ve inkar etmeyen çok sayıda yazar var. Ben bugün bunların sadece isimlerini paylaşacağım sizlerle. Kimi şiirin kimi romanın kimi denemenin kimi de hikayenin tezgahında kendini, kentini ve insanı dokuyor ilmik ilmik, nakış nakış. İşte o isimlerden bazıları:

Hüseyin Özbay, Hanife Uzun, Baki Sarısakal, Nermin Eker, Doğan Kan, Sadi Subaşı, Mehmet Yılmaz, Şenol Katkat, Türker Göksel, Cemil Baskın, Burak Yavuzyiğit, Ahmet Seven, Nadi Macit, Kazım Memiç. Uğur Dede, İsmet Tahtacıoğlu, Akın Üner, Ramazan Yavuzarslan, Remzi Özçelik, Fikret Karadeniz, Erdem Erol, Şermin Özkara, Taner Çağlayan, Nesli Koca, Osman Ecevit, Ömer Pamuk, Suzan Mumcu, Gülhan Demircioğlu, Bahri Şeker, Kamelya Gümüş ve hepsi farklı bir sanat dalında yetkin isimler olan Ekiz kardeşlerin en küçüğü Turgut Ekiz...

Elbet bu isimlerle sınırlı değil Samsun’un eli kalem tutan sanat erbabı. Bunlar, kitapları benim kütüphanemde olan ve neredeyse tamamı da benim tanıdıklarım. Henüz tanıma şansını yakalayamadığım ve eserlerini okumanın keyfini tadamadığım çok sanatkar vardır bu kentte ya da bu kent kökenli. Ve bir de unuttuklarım. Onlardan özür dilemem affedilmeme yeter mi bilemem.

Samsun ve sanat ve hele de Samsun ve halk şiiri denilince unutulması asla mümkün ve caiz olmayan bir isim söylemek gerekirse o tartışmasız merhum Kemal Bülbül olur. Aşık geleneğinin son temsilcilerinden ve ustalarından biriydi. Nur içinde yatsın. Onun sevdasını bugün ondan el alan aşıklar Ramazan Yavuzarslan, Aşık Obalı, Aşık Sancak sürdürüyor.

Bu arada OMÜ Öğretim üyelerinden Prof. Dr. Cevdet Yılmaz, Prof. Dr. İbrahim Tellioğlu, Prof. Dr. Bünyamin Kocaoğlu ve Prof. Dr. Osman Köse’nin Samsun tarihi, kültürü, ekonomisi, sosyal ve kültürel hayatıyla ilgili yaptıkları birbirinden değerli çalışmaları ve verdikleri eserleri de belirtmem gerekir. Bu bir hakkın teslimidir.

Kamelya Gümüş, tanıdığımda ve kitabını bana hediye ettiğinde henüz dokuz yaşında bir ilkokul öğrencisiydi. Şimdi on beş yaşında bir genç kız olması lazım. Bu yazı serisini Onun “Mutluluk” şiiriyle bitireceğim: “Denizin üstünde iki kayık/ Süzülüyorlar güneşe doğru/ Ve ufkun açtığı yolda/ İlerliyorlar gündüz gece/ Denizin üstünde iki kayık/ Kucak dolusu sevgi taşıyorlar ümitle/ Arkalarında binlerce kalp/ Şarkı söylüyorlar geleceğe/ Balıkların eşliğinde…” 

Kucaklar dolusu sevgilerle…

/Osman KARA
03.10.2014
http://www.habergazetesi.com.tr/kose-yazilari/osman-kara/7124/samsun-da-guzel-seyler-de-oluyor-5-ve-son-/

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder