Dile pek de kolay geliyor… Ama tam 23 yıl geçmiş
aradan… Türk Futbol tarihinin en kara günü olarak anımsadığımız 20 Ocak 1989’un
bir sen-i devriyesi daha geldi… Bugün yine Nuri Asan hocamızın, Asım Özkan
abimizin mezarlarını ziyaret edip dualar okuyacağız… Rahmet dileklerimizi Girne
Karaoğlanoğlu mezarlığında yatan Mete Adanır’a, Yugoslavya’da ki Zoran Tomiç’e,
Zonguldak’ta ki Muzafferimize de göndereceğiz…
Onlar Samsunspor’un başarısı için mücadele edip,
formasını terletip, uğruna canlarını veren insanlardı… Ya biz ? Geride
kalanlar… Her 20 Ocak gelip çattığında anmaktan başka bir şey yapmadığımız
bizler… Bu beş futbol şehidimiz için ne yaptık başka ?
Zonguldaklı, Muzaffer Badalığolu’nu bir parka adını
vererek yaşatıyor… Kıbrıslı, Girne ile Lapta arasındaki en önemli caddeye “Mete
Adanır Caddesi” diyerek vefasını göstermiş…
Samsunspor Tesislerinin girişindeki totem’de küçük
puntolarla yazılı Nuri Asan adını güçlükle okuyabilirsiniz…
Zamanın İlkadım Belediye Başkanı Necmi
Akkoyunlu’nun sayesinde Liman mahallesindeki gençlik parkının her iki girişinde
dikili olan tahta panoda görme şansınız olur…
Kazanın gerçekleştiği Havza çıkışındaki yerde bir
anıt yapılması kulüp eski başkanlarından Sezgin Gümüş’ ün güzel ve de bir o
kadar da anlamlı fikriydi, ancak hayata geçirilemedi…
Nuri Asan, Mete Adanır, Muzaffer Badalığolu, Zoran
Tomiç, Asım Özkan’ın isimlerini bir caddeye, bir sokağa, bir parka verilseydi,
kıyamet mi kopardı ?
Bu konuda benim Samsunspor yönetimine nacizane bir
önerim olsun… 19 Mayıs Stadı’nın giriş kapılarına bu kardeşlerimizin isimlerini
ve resimlerini bir tabelaya yazarak koyalım… Hiç değilse bunu yapalım… Zor bir şey olmasa gerek…
20 Ocak 2012 Cuma
/Resul AKÇAY
Tüm Yazıları: http://www.hedefhalk.com/resul-akcay-897y.htm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder